Ik hou van humor en ik blijk ook te houden van studentenhumor. Die tref ik niet alleen tijdens de lessen in de klas, maar ook als ik toetsen of rapportages nakijk of een evaluatie bestudeer van onze lessen. Ik laat u even meegenieten met drie voorbeelden.
Laatst vroegen we de studenten weer om via Evalytics een evaluatie te doen van de vorige lesperiode. Bijzonder nuttig is dat. Ze mogen dan iets vinden van de lesstof, de docenten, de mate van uitdaging die ze ervaren, et cetera. Nadat deze jongen (ik heb het nu over mezelf) een mini e-learning had voltooid over de tool Evalytics, lukte het me op het moment suprême de QR-code op het digibord tevoorschijn te toveren, zodat ze deze konden scannen om de enquête in te vullen. Ikke trots. Overigens heb ik nog nooit in mijn werkende leven ergens zoveel tooltjes en systemen moeten leren gebruiken als in het onderwijs. Maar… na een hoop frustratie en bijbehorende onvermijdelijke krachttermen moet ik zeggen dat die tools en systemen vaak wel goed functioneren. Het lastige is alleen dat je de meesten slechts af en toe gebruikt, zodat je steeds nèt weer bent vergeten hoe het werkt op het moment dat je ze nodig hebt. Ach, er moet iets te leren overblijven, zullen we maar zeggen. Mijn eigen leercurve is inmiddels zo steil dat ik er bijna van af glijd, zoveel heb ik de eerste maanden al opgestoken. Maar goed, we hadden het over de evaluaties door studenten. Ik lees ze aandachtig door. Er staat ‘enthousiaste docent’, ‘legt rustig en duidelijk uit’ en ‘fijn al die praktijkvoorbeelden’, maar ook ‘onduidelijke eindopdracht’ en ‘langdradige uitleg’. Ik doe hier echt mijn voordeel mee, want je krijgt toch een beter beeld over wat ze van de lessen vinden. Wij gebruiken de evaluaties om de stof en de lessen te verbeteren, maar nemen uiteraard niet blind alle tips over. De studenten zijn weliswaar onze klanten, maar er zijn grenzen, je moet altijd samen met collega’s goed blijven nadenken wat je met de feedback wil en kan. Ook in het bedrijfsleven geldt dat als je zomaar alles doet wat klanten vragen, een faillissement nooit ver weg kan zijn. Op de evaluatievraag ‘Kun je een gebeurtenis of waarneming (kritisch incident) noemen over iets dat beter had gekund?’ antwoordde één van de studenten: ‘mijn aanwezigheid’. Ik kan daar wel om lachen.
Ook zo’n mooie: een passage van een student in een geschreven verslag. Vermoedelijk niet als humor bedoeld, maar wel zo door mij ervaren. Het gaat om een stukje waarbij ze moesten reflecteren op hun eigen ontwikkeling. Dat moeten (sorry: mogen) ze overigens best veel in onze opleiding. Ik vind dat heel goed, want het maakt het leren expliciet. Het is echt leuk om te lezen hoe ze proberen te verwoorden wat goed gaat en waar ze nog aan willen werken. Zo schreef een student laatst: ‘Mijn oefenpunt is dat ik er niet als een clown bij sta. Ik praat namelijk best makkelijk en best veel. Ook heel veel onzin. Het is dan erg makkelijk om als clown over te komen omdat het duidelijk onzin is dat je staat te verkopen.’ Sommigen hebben een behoorlijke dosis zelfkennis, zo valt me op.
En dan nog deze. ‘Rond’ is het antwoord van de student bij vraag 11 als ik het tentamen ‘Logistiek Verbeteren’ aan het nakijken ben. Ik schiet in de lach. Vraag 11 in de toets voor eerstejaars luidt: ‘Hoe ziet de logistieke regelkring eruit?’ Ik zal u op deze plek niet vermoeien met het juiste antwoord, maar ik kan u zeggen dat er best wel wat woorden voor nodig zijn om deze te beschrijven. De student in kwestie wist het antwoord niet, maar had goed gezien dat de meeste regelkringen de neiging hebben rond te zijn. Ze hebben een plan-do-check-act achtig, en daarmee dus een ‘rond’, karakter. Geestig antwoord dus. Vind ik. Ik vul glimlachend nul punten in in Testvision voor dit antwoord. Beter was misschien de vraagstelling: ‘Beschrijf in maximaal 200 woorden hoe de logistieke regelkring eruit ziet’. Weer wat geleerd. Er is bij de inzage gelukkig geen bezwaar gemaakt tegen deze nul punten. Ik zou het nog lastig krijgen met mijn verdediging, want feitelijk is het antwoord correct als je het kritisch beschouwt.
Snapt u nu waarom ik het zo naar mijn zin heb?
Meester Bart wenst u een fijne dag.