Wel eens gehoord van het klopsyndroom? Ik zal het eerst even toelichten en dan kom ik op supply chain management, echt waar. Aan de Amerikaanse Stanford University deed Elisabeth Newton een bijzonder experiment waarbij tachtig studenten in duo’s werden verdeeld. De ene student moest met de knokkels een liedje op de tafel kloppen en de andere student moest het liedje raden. De kloppers mochten liedjes kiezen uit een lijst met vijfentwintig bekende liedjes. De luisteraars mochten die lijst ook zien, maar wisten natuurlijk niet welke de kloppers uitkozen. De kloppers moesten vooraf inschatten hoe groot de kans was dat de luisteraars hun liedje zouden raden. Ze dachten dat dit in 50 procent van de gevallen zou gebeuren. Klinkt niet raar, toch?
Maar wat bleek: in slechts 2,5 procent van de gevallen werd het liedje geraden! Twintig keer zo weinig. Hoe kon dat nou, het waren immers superbekende liedjes? En ze hadden toch briljant klopwerk verricht? Nou nee, dus. De kloppers hoorden de ‘melodie’ in hun hoofd erbij, waardoor een mooie eenheid gevormd werd met hun geklop. In hun hoofd dus. In werkelijkheid produceerden ze een soort niet te begrijpen morsecode (probeer zelf maar eens, thuis of op een verjaardag).
De les is dat we veel beroerder communiceren dan we zelf denken. We vergeten om de context en uitgangspunten, die voor onszelf vanzelfsprekend zijn, te communiceren: ook wel the curse of knowledge genoemd. Niets zo gemakkelijk als gebrekkig communiceren dus. En in een logistieke keten (haha ik zei toch dat ik erop terug zou komen) met allerlei afdelingen, bedrijven, producten, diensten, eenheden en definities, is het klopsyndroom een groot probleem. Het leidt tot een variant op het spelletje van de kleuterschool, ketenfluisteren, en we weten hoe het daar eindigt met de beginboodschap.
Het klopsyndroom brengt serieuze faalkosten en frustratie met zich mee. Gelukkig biedt ons mooie vakgebied ook veel kansen om tegen het klopsyndroom ten strijde te trekken. Je kunt in de logistiek namelijk van alles zien en aanraken. Dus ga kijken in het pand van uw vervoerder, maak foto’s als u beschadigde goederen ontvangt, laat systemen met elkaar praten en check dingen in plaats van ze aan te nemen. Iets om aan te denken als u de volgende keer uw logistieke melodie de keten inslingert?