Supply chain management is wat mij betreft ‘het coördineren van een logistieke keten alsof het één geheel is’. Dat is een mooi kort zinnetje, hè? Maar er zit wel een verraderlijk woordje in, namelijk ‘alsof’, want in de praktijk is het niet één geheel. Een keten of netwerk bestaat uit enorm veel mensen, afdelingen en bedrijven. En het eerste basisprobleem is dat iedereen eigen doelen heeft die niet noodzakelijkerwijs in lijn liggen met het ketenbelang of het belang van de eindklant. U kent de voorbeelden vast uit uw eigen praktijk. Iemand krijgt een veer in de bips, of erger, een bonus, als hij of zij de eígen doelstelling haalt, ook als iemand anders in hetzelfde proces daar juist last van heeft.
Een ander basisprobleem van gebrekkig supply chain management noem ik ‘knippen en plakken’. We knippen er lustig op los. We roepen een specialistische functie in het leven, dus maken een knip… we besteden dingen uit, hup knip… we ontwikkelen iets speciaals voor één klant, knipperdeknip… En dat knippen is nodig, hoor, begrijp me niet verkeerd, maar het leidt wel tot meer schakels en versnippering. En dus tot nog meer doelstellinkjes. We vergeten vaak te plakken na het knippen. We vergeten aanpassingen te maken in doelstellingen, opleidingen, systemen en procedures om die nieuwe ‘verknipte’ werkelijkheid op elkaar laten aansluiten, zodat het geheel goed blijft functioneren. Wat moeten we doen?
De kern is volgens mij dat we nog te vaak hiërarchisch organiseren. Natuurlijk hebben we het organigram nodig, zoals een mens zijn skelet, maar het is al lang niet meer genoeg. Ik vind dat we veel meer het proces moeten volgen en dus horizontaal moeten organiseren door alle afdelingen heen, bijvoorbeeld door het opzetten van multidisciplinaire teams die bevoegdheid hebben om end-to-end processen te optimaliseren. En waarin gediscussieerd wordt over wat de juiste doelstellingen zijn en hoe die te realiseren. Het betekent wel dat managers van de apenrots af moeten komen en de oogkleppen af moeten werpen. Om mee te kijken in de praktijk, de juiste vragen te stellen en werknemers te ontzorgen. Managers zullen in deze nieuwe rol zeker af en toe hun hoofd stoten, maar ik voorspel dat het leuker is dan een leven vol vergaderingen met gesteggel over afdelingsdoelstellingen.