‘Niets zo praktisch als een goede theorie.’ Ik vind dat een prachtige zin, want theorie kan een mooi uitgangspuntuitgangspunt bieden voor verbeteringen in de praktijk. Theorie en praktijk hebben elkaar nodig, als yin en yang, als artikelnummer en hoeveelheid. Los van elkaar zijn ze niet voldoende. In de theorie pakt men namelijk vaak een klein stukje en wordt verklaard waarom je ergens A in moet stoppen om er B uit te krijgen. Dat is fijn, maar het is slechts een deel van hoe het werkt. In de praktijk is namelijk ook nog C aan de orde – er zijn niet genoeg chauffeurs-, D – het geldt niet voor een bepaalde magazijninrichting-, of E – de baas heeft er gewoon geen zin in. De theorie heeft de naam ingewikkeld te zijn, maar de praktijk ís het. In de theorie wordt diep nagedacht en het mooie is dat kennis wordt geborgd. In de praktijk wordt vooral toegepast (oké, sorry, ook nagedacht uiteraard), maar minder goed geborgd. In beide werelden wordt kennis ontwikkeld, want die ontstaat door denken en doen.
Beide werelden moeten dus goed met elkaar verbonden zijn om continu te verbeteren. Daarom pleit ik voor een denkexperiment over logistieke kennis. Het luidt als volgt: laten we logistieke kennis bekijken alsof het een fysiek product is. Een product dat net als gewone goederen een logistieke keten doorloopt, van grondstof tot gebruik, en weer terug. Laten we onze eigen logistieke theorie toepassen op de logistieke keten van logistieke kennis. Logistieke kennis wordt namelijk ook gewoon geproduceerd, verplaatst, bewaard, verrijkt, verkocht, gebruikt en gerecycled.
Het lijkt me een geweldig experiment alle partijen in deze ‘logistieke keten van logistieke kennis’ eens samen aan een – desnoods digitale – tafel te zetten. Kom maar op mensen die zo goed weten hoe het moet! Verenigt u, onderzoekers, opleiders, consultants, leveranciers van software, belangenbehartigers, verladers en logistiek dienstverleners! Wat is de grondvorm van uw logistieke kennisketen? Is die echt gericht op het helpen van eindgebruikers? Wie produceert? Waar liggen klantorderontkoppelpunten? Hoe plannen we? En hoe managen we incourante kennisvoorraad? Zomaar wat vragen. Het nadenken over antwoorden, levert vermoedelijk op dat alle partijen nog beter gaan samenwerken in de logistieke kennisketen waarin u de eindgebruiker bent.